Als kind groeide ik op tussen de bloemen. In het exportbedrijf van mijn vader leerde ik spelenderwijs alles over bloemen en planten. Tijdens vakanties hielp ik mee in het magazijn, leerde ik hoe bloemen worden verpakt voor de reis naar het buitenland, en raakte ik gefascineerd door de wereld achter al die kleurrijke boeketten.

Maar zoals elk kind ging ook ik naar school. Die weg leidde uiteindelijk naar een kantoorbaan bij een groot bedrijf. Het werk was uitdagend en bood volop kansen. Toch knaagde er iets.

Elke dag opnieuw in dat grijze gebouw, samen met duizend anderen, voelde ik hoe de sleur langzaam de overhand nam. Inspiratie maakte plaats voor structuur. Ik miste iets essentieels — iets dat ik niet onder woorden kon brengen, maar wel voelde.

Tot ik op een zondag bij mijn ouders aan de keukentafel zat. Mijn vader vertelde enthousiast over een nieuw project met één van zijn kwekers. Terwijl hij praatte, voelde ik het weer: die verwondering van vroeger, de geur, de kleuren. De energie.

Wat als ik dat gevoel opnieuw kon beleven — en delen met anderen? Wat als mensen bloemen konden ontvangen die rechtstreeks van de kweker kwamen, verser dan vers? Dan zouden ze er veel langer van kunnen genieten dan van bloemen die al dagen in de winkel lagen.

Die gedachte liet me niet meer los. Ik dook in de wereld van webshops, leerde hoe je een site bouwt, hoe je foto’s maakt die de geur en sfeer bijna laten ruiken. En ik verzamelde al mijn moed om mijn vaste baan op te zeggen.

Een paar maanden later was Weekly Flower geboren.

Een dienst die niet alleen mijn leven weer kleur gaf, maar ook dat van vele anderen. Want samen maken we, bloem voor bloem, de wereld een beetje vrolijker.
Doe je mee?